د دغه نیکمرغی ورځی په ویار تاسوته د ننګیالی افغان خوشال بابا ،یونوروزی غزل ډالی کوم:
دنوروز منت په باغ دی په صحراهم
نوراني يې شي له فيضه هغه داهم
چې په باغ کې رنګارنګ ګلونه وا شي
غنيمت ده د ګلونو تماشا هم
لخلخې د نوبهار په هر مشام ځي
ګلدستي ئې څنډوي پير و برنا هم
د ګلونو هار په غاړه د دلبرو
شرموي ﻻل و ياقوت لؤلو ﻻﻻ هم
د معشوقو په زلفينو کې ځای وکا
ښايسته ګلونه پاس په اوربل لا هم
ارغوان که بنفشه که شقايق دي
زيبايي لري يوځای جدا جدا هم
په هر ګل باندي ټټر مږي بلبلې
بيا له شوقه په هواکاندي نوا هم
د هر ګل په مخ چې سر کېږدي بلبله
پرې غلطان غلطان راځي باد سبا هم
په ګلزار پسې بلبله دل کباب ده
په ارمان ئې ځيګرخون دئ دمينا هم
څوک په عيش و په عشرت کې څوک په غم کې
ځينې څه چارې ليده شي په دنيا هم
دقفس بلبله ژاړي ګرياني کا
چې به چېرې په ګلګشت والوزو بيا هم
که يې وضعه طور دا دئ چې معلوم شو
يو من ريخ ئې په مريخ په ثريا هم
په هغه زما سلام زما دې هم ياد کا
په ګلزار کې چې نګار لري صهبا هم
څو بهاره مې بې ميو معشوقه ځي
دا خودرای فلک څه چارې که پرما هم
ماوې زر به څرخ زما په کام راوخوري
ولې ډېر تعطيل ئې وکړ ﻻ ئې کا هم
چې وخپلې کامرانۍ وته مې شا کړه
غم اندوه د فلک نه لرم پروا هم
د سفله منت به هيڅ دانا وانه خلي
چې خبري په خصلت شي په عطا هم
د منت دارو که مرم په کار مې نه دي
که علاج لره مې راشي مسيحا هم
چې پرې کله کله ﻻس د اهرمن و
د سليمان په ګوتې پېچی کړم خندا هم
د فرښتو امين منت دئ په دعا کې
ﻻجرم ورځنې پټه کړم دعا هم
د جهان غمونه واړه پکې ځای شول
شکر دا چې زړۀ ئې لوی راکړ وما هم
چې ليدلې دې وفا دهغه يار وي
په دوه سترګو قبلوه د ده جفا هم
ښاپېرۍ مخ په خوب کې راښکاره کړه
لېونتوب مې ورسره مونده سودا هم
چې په هسې مخ مې کسي برابر شول
زه به نور په بل مخ نه کړم سترګې وا هم
مړيدل به يې بې هسې مخه نه و
په جهان کې وږي سترګي دي زما هم
که خوشال د يار وصال په دنيا مومي
تمامي دنيا ترې ځار شه ما فيها هم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر